در ایران تحت سلطه رژیم آزادیکش جمهوری اسلامی، انواع ستم ها و حق کشی ها وجود دارد . از آن جمله، ستم بی حد و حصر بر زن، ستم ملی، ستم مذهبی، ستم بر معلمین،ستم بر بازنشستگان و دیگر ستم ها و اجحافات. اما هیچ ستمی همچون ستم بر کارگران، اینهمه ابعاد گسترده ندارد. در کشوری که در آن، مشتی دزدان سرگردنه و مفتخوران فرومایه، به برکت رژیم سرکوب و کشتار، به ثروت های کلان دست یافته اند ، در سرزمین استبداد زده ای که در آن، آخوندهای مفت خوار ، سردمداران سپاه پاسداران و تجار و اشراف مالی در کاخ های سربفلک کشیده در شمال تهران زندگی میکنند، کارگران ، این مولدین واقعی ثروت های عمومی، در نهایت فقر و فلاکت زندگی کرده و به نان شب محتاج می باشند . در حالی که فرزندان لوس و ننر سردمداران تبه کار رژیم و سرمایه داران خون آشام، در خیابان های تهران در ماشین های آخرین سیستم لم داده و خودنمائی میکنند، کودکان و نوجوانان متعلق به کارگران و توده های زحمتکش، در ازای دستمزد های ناچیز، از صبح تا شام در کارخانه ها و کارگاه ها، جان میکنند و عمر خود را تباه میکنند . این تفاوت فاحش، معنا و مفهوم واقعی عدل و معدلت اسلامی نابی است که جنایتکاران حاکم در ایران، بیش از چهل و چهار سال است با زور سرنیزه در این کشور بلا دیده، برقرارساخته اند.
+++++
سال هاست، فقر و فلاکت و بی کاری و بی خانمانی در کشور، بیداد میکند . قیمت ارزاق عمومی هر روز سیر صعودی می پیماید. بهای یک کیلو گوشت گوسفند استخوان دار بیش از نیم میلیون تومان می باشد . قیمت مرع، ماهی ،برنج، روغن خوراکی، میوه جات و دیگر مواد غذائی هر روز گرانتر میشود .. قیمت برخی از مواد غذائی در دوسال گذشته، چند یراتر شده است. کرایه خانه، سر به فلک می زند. با سیصد هزار تومنی که رژیم فریبکار ضد کارگری هر ماهه به بخشی از اهالی فقیر میدهد، تنها نیم کیلو گوشت می توان خرید! آخوند های حاکم و دیگر سردمداران رژیم ضد مردمی و سرمایه داران زالو صفت، کاری جز ثروت اندوزی و تاراج هستی توده های زحمتکش ندارند. پول و ثروت باد آورده به این دزدان اجتماعی امکان میدهد در شیک ترین فروشگاه های تهران، اروپا ، آمریکا و کانادا از خوردنی، نوشیدنی و پوشیدنی هر آنچه میخواهند ، خریداری کرده و در اشرافی ترین خانه ها زندگی کنند. اما میلیاردها پولی که اینها خرج میکنند ، میلیاردها اندوخته ای که این دشمان بی امان زحمتکشان در بانک های جهانی دارند، همه و همه نتیجه کار و جان کندن کارگران ایران است . این انگل های اجتماعی، این ثروت ها و این اندوخته های بی حد و حساب را از بابت استثمار بیرحمانه طبفه کارگر و توده های زحمتکش، دزدیهای آشکار و پنهان از اموال عمومی و تصاحب بیدریغ در آمدهای نفت و گاز ، به دست آورده اند . اینها با همه طمطراق و القاب و عناوین، چیزی جز دزدان و غارتگران پست و حقیر هستی توده های محروم و زحمنکش ایران نیستند . عدالت اجتماعی به طبقه کارگر و توده های میلیونی زحمتکش این حق را میدهد که از طریق قهر انقلابی و با توسل به حربه مبارزه آشتی ناپذبر، سلطه ستمکاران حاکم را بر انداخته و این ثروت های دزدیده شده از کیسه مردم را از حلقوم این دزدان سرگردنه، بیرون بکشند. همان طور که توسل به حربه سرکوب و حبس و شکنجه و اعدام مبارزین و آزادیخواهان، به رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی امکان میدهد سلطه جنایت کارانه خود را بر کارگران و میلیون ها توده زحمتکش تحمیل کند ، طبقه کارگر و تمام ستمدیدگانی که در ایران اسیر چنگ رژیمی خودکامه، در معرض ظلم و استثمار قرار دارند، مسلما این حق را دارند که با دست یازیدن به قهر انقلابی ، در جهت برچیدن بساط زور و قلدری و رهائی خود از چنگال استثمار و انواع ستمدیدگی ها ، گام بر دارند.
++++
طبقه کارگر ایران ده ها سال است بی باکانه در جهت تحقق خواست های حقه خود مبارزه میکند . رژیم ازادی کش سرمایه، به خاطر ترس و وحشتی که از تشدید مبارزات کارگران دارد، مذبوحانه میکوشد با توسل به سرکوب عریان، کارگران را مجبور سازد که دست از مبارزه در راه رهائی خود بر داشته و فریاد خود را علیه ظلم و اجحافات و استثمار، بلند نکنند . اما کارگران با تداوم در مبارزه ، شرکت در اعتصابات و جنبش های اعتراضی پر دامنه و کوشش در جهت ایجاد تشکلات و سندیکاهای کارگری آزاد، به رژیم دشمن زحمتکشان نشان می دهند که زورگوئی ها ، شکنجه ها و شلاق زدن ها هرگز توده زحمتکش به پاخاسته را از پیگیری هرچه سرسختانه تر مبارزات حق طلبانه ، باز نخواهد داشت. اینک فریاد حق طلبی کارگران، معلمین و باز نشستگان علیه شرایط ناهنجار زندگی ، در سرتاسر کشور، بلند است . در تظاهرات اعتصابی توده های زحمتکش، صلابت و رزمندگی محسوسی مشاهده میشود . این خود، حاکی از وخامت هرچه بیشتر شرایط زندگی روزمره کارگران و دیگر توده های زحمتکش میباشد اگر بگوئیم که کارگران، معلمین و باز نشستگان از شدت ظلم و استثمار به جان آمده اند ، حرف بیخودی نزده ایم. کارگران مبارز هفت تپه حرف دل همه کارگران ایران را بازگو کردند وقتی که در یکی از گردهم آئی های پر شور خود فریاد زدند، : کارگر بیدار است از استثمار، بی زار است. تردیدی نیست که در آینده نزدیک، مشت کارگران هر چه محکم تر، بر فرق رژیم سرمایه داران و مفتخوران، کوبیده خواهد شد. وقت آن رسیده است که در خارج از کشور ، دفاع پیگیر از مبارزات پر توان کارگران، در راس فعالیت های ضد رژیمی نیروهای سیاسی مدافع منافع کارگران و زحمتکشان، قرار گیرد .
نظام ظلم و استثمار! شعرازنویسنده مقاله
جان کند ازصبح تا شب کارگربا حال زار خون او را می مکد زالو صفتٍ، سرمایه دار تایکی ظلم وستم بر توده زحمتکشان این نظام ظلم و استثمار، تاکی بر قرار؟ غرقه در ناز و تنعم تابکی شیخ و فقیه گرسنه تاکی بخوابد کارگر، در شام تار تابکی در رنج و ذلت توده محروم کار روزگاران تابکی بر کام مشتی مفتخوار؟ ای خوش آن روزی که با عصیان وقهر کارگر کاخ بیداد و ستم از ریشه گردد تار و مار این چنین نظمی که با بیداد برپا گشته است من یقین دارم که تا آخر نماند برقرار تا نگردد سلطه سرمایه داران سرنگون کارگر هرگز نباشد شادکلم و کامکار
حسن جداری آذر ماه ۱۴۰۲
.