اعلامیه حزب حکمتیست بمناسبت اول مه
اگر دنیا دست ما باشد…
رشد روزافزون بارآوی کار در متن انقلابات تکنولوژیک و انفورماتیک، اجتماعی شدن کار در مقیاس جهانی، بر ضرورت و مطلوبیت و مبرمیت سوسیالیسم بمثابه آلترناتیو پرولتاریا برای آزادی بشریت تاکید میکند. دنیای امروز میتواند دنیائی بدون بردگی مزدی و بهره کشی فرد از فرد، عاری از زن ستیزی و ستم و تبعیض، بدون جنگ و نابودی محیط زیست باشد. سرمایه‌داری اما نظامی وارونه است. در این نظام بارآوری کار، بجای تامین و ارتقای رفاه و تعالی مادی و معنوی انسان، به تحکیم زنجیر اسارت بردگان مزدی و به این اعتبار انقیاد همگانی تحت سلطه سیاسی و اقتصادی سرمایه ترجمه شده است.
اول مه روز یک طبقه جهانی و یک جنبش بین المللی کارگری است که اعتراض ویژه‌ای به نظام کاپیتالیستی دارد. در جامعه سرمایه‌داری اعتراض طبقات و اقشار مختلف وجود دارند. اعتراض طبقه کارگر به نظم موجود اما اعتراضی ریشه ای و طبقاتی است. اساس این نظام روی خرید و فروش نیروی کار، مالکیت خصوصی بر ابزار کار و تولید و محصول تولید، سلطه سیاسی و اقتصادی و فرهنگی اقلیت ناچیز بورژوازی بنا شده است. کارگران میخواهند اساس نظم مبتنی بر بردگی مزدی را تغییر دهند. بشریت کارگری که هر روز جهان را میسازد، خود نیز میتواند آن را اداره کند. سلب قدرت از دولتهای سرمایه‌داری و بدست گرفتن روال امور، تنها راه آزادی طبقه کارگر و به این اعتبار آزادی بشریت در کره خاکی است. این امر انقلاب کارگری برای سرنگونی سرمایه داری و پی افکندن نظم نوین سوسیالیستی و جامعه انسانهای آزاد و برابر و خوشبخت است.
در اول مه، کارگران بجای هویت‌های کاذب ملی و مذهبی و قسمتی، بجای دمیدن در شیپور ناهنجار ناسیونالیسم، بر هویت طبقاتی و انترناسیونالیستى خود تاکید می‌کنند. در اینروز علیه نظم کاپیتالیستی، علیه جنگ و میلیتاریسم دولتهای سرمایه‌داری، علیه نسل‌کشی مردم فلسطین توسط دولت نژادپرست و آپارتاید یهودی اسرائیل، علیه تروریسم دولتی و اسلامی بمیدان بیائیم. طبقه کارگر ایران، همبستگی انترناسیونالیستی خود را با مبارزات دیگر بخشهای طبقه جهانی کارگر اعلام میکند. طبقه کارگر ایران در متن کشمکش حاد سیاسی در جامعه، بیش از هر زمان بعنوان طبقه آزاد کننده جامعه در اذهان جای گرفته است. سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی شرط لازم پایان دادن به فقر و تبعیض و اختناق و سرکوب موجود است. شرط کافی اما تبدیل سرنگونی حکومت اسلامی به یک انقلاب کارگری و سوسیالیستی است که اساس نظم کنونی را درهم بکوبد. ایران از نادر کشورهائی است که بیش از هر جای دیگر امکان یک تحول سوسیالیستی در آن وجود دارد. امروز حداقل دستمزد چند بار زیر خط فقر که فلاکت و گرسنگی تود‌ه‌ای را تشدید میکند، از مسائل محوری دهها میلیون کارگر و مردم محروم ست. سازماندهی یک مبارزه سراسری برای افزایش دستمزدها و حقوق مکفی برای همه ساکنین و شهروندان اعم از شاغل و بیکار و بازنشسته، از خواستهای عاجل و دریچه اعتراض بلافصل طبقه کارگر است.
جهان غرق ثروت است اما هر روز بر دامنه شکاف طبقاتی و گرسنگی صدها میلیونی افزوده میشود. اگر دنیا دست ما کارگران باشد، تولید را نه برای سود بلکه برای رفع نیاز انسانها سازمان میدهیم. اگر بدست ما باشد، با ثروتی که خود خالق آنیم، یک دنیای بهتر و آزاد و مرفه برای همگان می‌سازیم. اگر بدست ما باشد، بنیاد زن ستیزی را ورمی‌اندازیم، دست مذهب را از سر مردم کوتاه میکنیم، بجای تبلیغ خرافات و تحبیت سنت‌های عتیق از علم و پیشرفت و حرمت انسانی دفاع خواهیم کرد. اگر بدست ما باشد، هیچ کودکی از بیمارهای قابل علاج نخواهد مرد، کسی بی سرپناه نخواهند ماند. اگر بدست ما باشد، مشقات نظم کنونی به تاریخ می پیوندند، آزادی و رفاه و سلامت و آموزش و برخورداری از امکانات جامعه حق همگان اعلام میشود. اگر بدست ما باشد، بجای جنگ و نسل کشی و پاکسازیهای قومی و مذهبی، همزیستی انسانها و صلح پایدار خواهد نشست. هیچ نیروی مدافع سرمایه داری به اساس این نظام دست نمیزند، تنها کارگران میتوانند بشریت را از منجلاب سرمایه داری رها کنند. در اول مه براین مهم باید تاکید کنیم که سرمایه داری بانی و مسبب کلیه مشقات بشر امروز است، دنیا باید دست ما کارگران باشد.
زنده باد انقلاب کارگری!
آزادى، برابرى، حکومت کارگرى!
حزب کمونیست کارگرى ایران – حکمتیست
٢١ فروردین ١۴٠٣ – ٩ آوریل ٢٠٢۴