علی برومند …
زنده باد اول مه روزاتحاد و هم صدایی جهانی طبقه‌ی کارگرومزدبگیران
رهایی ما فقط به وسیله ی خودمان امکان پذیر است، رهایی ما زمانی امکان پذر است که کارمزدی از میان برداشته شود.
اول ماه مه روز صف آرایی ما کارگران در سراسر جهان علیه سرمایه داری ست. اول ماه مه بیان خودشناسی طبقاتی خود ما است، بیان گوشه ای از آگاهی طبقاتی ما برعلیه سیستم سرمایه است. اول ماه مه می تواند روز راه حل های ما برای ریشه کن کردن سرمایه‌ی جهانی وحاکمیت اجتماعی ،اقتصادی وسیاسی شوراهای انقلابی کارگران و مزدبگیران باشد و این حاکمیت نه مرزملی ونه خطوط جغرافیا یی را به رسمیت می‌شناسد. درنتیجه طبقه‌ی کارگرومزدبگیران جهانی‌ازجمله طبقه ی کارگرومزدبگیران ایران می تواند از سندیکا ها و اتحا دیه ها ی چانه زن عبورکند وبا تشکیل وایجاد سراسری شوراهای خود به جهانی برای خود اندیشه کند. جهانی برای خود با عملی نمودن حاکمیت انقلابی شوراهای کارگران ومزدبگیران ضد سرمایه امکان‌پذیرست. ما در انقلاب ۵۷ نشان دادیم، که توانایی این امر وعمل مهم را دارا هستیم. افق ما دنیای بدون کارمزدی است تاریخ مبارزات ما گویای این واقعیت است که ما با ایجاد سندیکا و یا اتحادیه‌های کارگری به مقصد مقصود خود دست نخواهیم رسید. افق ما جامعه‌ی کمونیسم است و این افق با چونه زدن با کارفرما ودولت سرمایه داری امکا‌پذیر نیست.افق ما رسیدن به جامعه‌ای ست بری از مذهب، ایدئولوژی، ناسیونالیسم، تفاوت‌های جنسیتی ونژاد پرستی ست. اول ماه مه بعنوان روز صف آرایی متحد و سراسری طبقۀ کارگر و مزدبگیران ست. روز اول ماه مه روزی ست، که بخشی از کارگران جهان با تلاش ومبارزه‌ی مداوم خود تعطیلی این روز را به بخشی از سرمایه داران جهان تحمیل کرده است. بی گمان و بدون شک درکشورهایی که این روز هنوز روزتعطیلی اعلام نشده ست، از مبارزات بی امان کارگران و مزدبگیران درامان نخواهد ماند. طبقه‌ی کارگردریافته است، که سرمایه های محلی بعنوان بخشی از سرمایه جهانی، هیچ زمانی بدون مبارزه ی کارگران ومزد بگیران ضد سرمایه، به خواسته های شان جواب مثبت نخواهد داد. ازاین گذشته درکشورهایی مثل ایران که هنوز ماه مه روز تعطیلی نیست، مبارزه‌ی کارگران برای تعطیلی این روز بعنوان بخشی از مطالبات خود ادامه خواهد داشت. این روزدرواقع روز خوش آیندی برای سرمایه داران نیست، بلکه زنگ خطریست که تا سرنگونی سیستم موجود، دائما آوایش بلند و‌بلند ترمی‌شود. دراین روز کارگران و مزدبگیران اکثرکشورها با اتحاد وهمبستگی خود به خیابان‌ها آمده، با اعلام مطالبات خود تضاد طبقاتی خود را علیه سیستم سرمایه داری بیان وعریان‌تر می‌کنند. همانطوری که همگی اطلاع دارند، مبارزات کارگران و مزدبگیران ایران برای بدست آوردن مطالبات خود سال هاست در جریان‌ست چنانکه این روند از سال ۱۳۹۴ اعتصاب و اعتراضات کارگران و مزدبگیران از از سوی طبقه کارگرو مزدبگیران آذرآب، هپکو، کارگران‌هفت‌تپه، کارگران معدن، فولاداهواز،آعتصاب سراسری کامیون‌داران، اعتصاب سراسری کارگران ومزدبگیران پیمانی پتروشیمی ونفت و کارگران ومزدبگیران بخش آموزش« معلمان زن و مرد و فرهنگیان» با به میدان آمدن خود نشان داده اند، که برای رسیدن به مطالبات خود به پله های بالاتر مبارزه‌ی طبقاتی گام خواهند نهاد و امسال اول ماه مه را هرچه پرشورترجنشن خواهند گرفت.
همکاران و رفقای کارگر، همانطوری که احتمالن خودتان مطلع هستید، آوارافکار رفرمیستی برگرده‌ی ما طبقه کارگر و مزدبگیر جهانی سنگینی می کند. همچنین همانطوریکه مطلع هستید، مبارزات طبقاتی کارگران و مزدبگیران سال‌هاست که از سوی رهبران رفرمیست اتحادیه ها ی کارگری از بن‌مایه طبقاتی خالی شده وهمزیستی کاروسرمایه را تبلیغ و ترویج می کنند. اما ضروری ست ما اعلام کنیم که هم زیستی در کره‌ی زمین را با کسانی خواهیم داشت، که در تولید نیازمندی انسان ها نقش اساسی دارند و برعلیه ونفی کار مزدی مبارزه می کنند. این هم زیستی و اتحاد فقط وفقط به وسیله ی کارگران و مزد بگیران ضد سرمایه عملی. در نتیجه لازم و ضروری ست، که بر پایی روز اول ماه مه را از زیر سلطه اتحادیه ها، احزاب و سازمان های رفرمیست خارج کرده، روند رفرمیستی و مماشات گونه‌ی کنونی را طرد وبه مبارزه‌ی طبقاتی علیه سرمایه داران شدت بیشتری بخشیم. جنبش واقعی و طبقاتی ما، جنبش رهایی بخش کاروتغییر درتاریخ بشریت در جهت رفع کار مزدی خواهد بود. این جنبش باید تا نفی ورفع هر گونه تضاد طبقاتی در جهان ادامه یابد..
نابودی سیستم سرمایه داری درایران و جهان فقط و فقط با اتحاد و همبستگی کارگران و مزدبگیران با حاکمیت انقلابی شوراهای کارگران و مزدبگیران امکان پذیر است.
بر قرار باد حاکمیت سیاسی و اقتصادی شوراهای انقلابی طبقه ی کارگرو مزدبگیران
۱۹.۰۴.۲۰۲۲
فروردین ماه ۱۴۰۱
علی برومند