زنده باد اول ماه مه!
اول ماه مه امسال گامی در جهت متشکل شدن زنان کارگر!
اول ماه مه روز همبستگی و اعتراض طبقه کارگر جهانی به استثمار و نظم سرمایه داری است. زنان به عنوان بخش قابل توجهی از طبقه کارگر در ایران و جهان و نیرویی تعیین کننده در جنبش جهانی طبقه کارگر، میتوانند با مبارزه پیگیر و متشکل خود علاوه بر مبارزه با ستم طبقاتی بر کارگران به ستم جنسیتی بر زنان نیز پایان دهند.
جنبش کارگری در ایران برای بدست آوردن هر خواسته و مطالبه با موانع و مشکلات جدی روبرو بوده است. در اعتراض به هر نابرابری، و تلاش برای متشکل شدن در تشکلهای مستقل با سرکوب، اخراج، تهدید و زندان مواجه شده است.
تا انجا که به زنان ایران بر میگردد، بخش قابل توجهی از نیروی جنبش برابری طلبانه زنان را زنان کارگر تشکیل میدهند. معضل و مشکلات این زنان نه صرفاً حقوقی و اجتماعی بلکه طبقاتی است.
طی سه دهه گذشته به موازات گسترش شغل های قراردادی، قطعه کاری ، پاره وقت و کار خانگی بخش های گسترده ای از مشاغل زنان کارگرهمواره در حاشیه اقتصاد رسمی و بدون پوشش قوانین حمایتی بوده است. طرح تعدیل ساختاری، با ایجاد تغییرات جدی در سازماندهی نیروی کار زمینه چنین شرایطی را فراهم کرده است. تغییر قانون کار بخش بزرگی از کارگران شاغل در کارگاههای کوچک را، که زنان بخش بزرگی از آنان را تشکیل میدهند، از شمول همین قانون کار ناقص هم خارج کرده است. تحمیل قراردادهای موقت در سطح وسیع و سراسری و محروم ساختن این بخش از کارگران از بیمه بیکاری، رایج ساختن شرکتهای پیمانکاری، تداوم خصوصی سازیها، اخراج و بیکارسازی وسیع کارگران و ایجاد صف میلیونی نیروی ذخیره کار، اینها گوشه هایی از تعرض مداوم طبقه سرمایه دار ایران برعلیه طبقه کارگر است. تهاجم بی رحمانه به سطح زندگی و معیشت کارگران سبب کوچکتر شدن هر روزه سفرهً کارگران شده، بطوریکه برای سیر کردن خانواده هایشان همیشه با معضل اقتصادی روبرو هستند. تعیین حداقل دستمزد چند برابر زیر خط فقر که عموماً با تاخیر پرداخت میشود، افزایش ساعات کار و فشار کاری بالا که استثمار شدید کارگران را به همراه دارد، در بسیاری موارد زندگی و هستی آنها را بخطر می اندازد.
عدم امنیت شغلی و عدم پوشش مشاغل بخش گسترده ای از زنان کارگر توسط قانون کار، نه فقط فرصت های شغلی برابر را برای زنان به رویا تبدیل کرده است بلکه استقلال اقتصادی زنان را نیز به هدفی غبر قابل دسترس بدل نموده است.
ورود گسترده نیروی کار زنان به بازار کار در دو دهه اخیر، زنان را به بخش قابل توجهی از طبقه کارگر ایران تبدیل کرده است. بر هیچکس پوشیده نیست که زنان کارگر بیحقوق ترین و ارزانترین بخش طبقه کارگراند و شکننده ترین موقعیت را در بازار کار مزدی دارند. تبعیض جنسیتیی و نابرابریهای حقوقی که فرودستی اجتماعی زن را در ایران نهادینه کرده است به سرمایه داری اسلامی این اجازه را میدهد که بدون هیچگونه محدودیتی از ذخیره کار فوق ارزان و بسیار منعطفی بهره ببرد، بدون هیچ دغدغه ایی انباشت کند و به رایگان به رشد اقتصادی چند درصدی دست یابد.
از آنجا که زنان کارگر به عنوان بخشی از طبقه کارگر، حضورشان در مبارزه طبقاتی برای عدالت و برابری اجتماعی نقش تعیین کننده ای دارد، سازمان یابی آنان علاوه بر تشکلهای توده ای کارگران ، در تشکلهای ویژه زنان کارگر نیز تاثیر تعیین کننده ای در دست یابی عمومی زنان به برابری جنسیتی دارد. از آنجا که مبارزه زنان کارگر مبارزه ای برای رهائی از پایه ای ترین نابرابری یعنی ستم طبقاتی است، بر همین أساس مبارزه متشکل آنان برای دستیابی به برابری جنسیتی در شرایط کنونی نیز جدی ترین و پیگیرترین بخش از جنبش عمومی زنان برای برابری اجتماعی است.
فعالین جنبش کارگری دراول ماه مه امسال ضمن اعتراض به وضع موجود، سازماندهی و آگاهگری در میان زنان کارگر را نیز در دستور کار خود قرار می دهند. هر گونه تلاش و کوشش در جهت به میدان آمدن زنان کارگر، در خدمت اتحاد و متشکل شدن گسترده ترطبقه کارگر است. زنان کارگر شاغل، بیکار ، خانه دار، زنانی که قربانی آسیبهای اجتماعی اند، زنان سرپرست خانواده و …..با منفعت طبقاتی مشترک، بخشی از طبقه کارگراند و نیاز به متشکل شدن دارند. این زنان طی یک مبارزه پیگیر و متشکل است که قادر خواهند بود با اتکاء به نیرو و منافع طبقاتی خود باورهای کهنه را در مورد زن و جایگاه او در جامعه تغییردهند و با پیوند زدن این مبارزات به مبارزه اجتماعی طبقه کارگر، آزادی و برابری پایدار برای همه زنان را واقعیت بخشند. اول ماه مه امسال میتواند شروعی باشد برای متشکل شدن زنان کارگر و قویتر شدن اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران.
زنده باد اول ماه مه روز همبستگی جهانی طبقه کارگر!
پیش بسوی تشکلهای مستقل زنان کارگر !
اردیبهشت ۱۴۰۱
می ۲۰۲۲