به مناسبت اول مه
کارگران میگویند، اگر سرنوشت خود را به دست بگیریم و جامعه را اداره کنیم، با امکانات و ثروت عظیمی که خود خالق آنیم، آزادی، برابری، رفاه همگانی همه شهروندان این کره خاکی را تامین میکنیم. اگر حاصل کار خود ما، تولیدات و ثروت جامعه در اختیارمان باشد، دنیای بهتر و زندگی بهتری را ایجاد میکنیم. اگر قدرت دست ما کارگران باشد، با همین پول و ثروتی که هزینه دم و دستگاه عریض و طویل دولتها و پارلمانها و ارتشها و نیروهای سرکوبگر نظامی و جنگها و نهادها و موسسات خرافه مذهبی و ملی و غیر مذهبی میشود، فقر و گرسنگی و بیکاری و بیماری موجود را فورا پایان میدهیم و زندگی شایسته انسان امروزی برای همه شهروندان جامعه را تامین میکنیم.
ما کارگران در اول مه همین حقایق را اعلام میکنیم. اعلام میکنیم علت وارونگی دنیای کنونی، نظم و مناسباتی ضد انسانی است که زندگی و حیات همه کارگران و خانواده های کارگری را در مقابل کار مزدی و کسب سود نجومی سرمایه داران به گروگان گرفته است. تازه قیمت نیروی کار ما یعنی همین منبع تداوم زیست و حیات ما را در بسیاری کشورها و از جمله در ایران چند بار زیر خط فقر تعیین میکنند. علت این وضعیت نظمی است که تحمیل گرسنگی و فقر و بیکاری و بیماری بر طبقه کارگر لازمه دوام آن است. نظم ظالمانه ای که فلسفه وجودی آن را کسب سود و فقط سود و تلنبار کردن سرمایه در دست یک تعداد انگل مفتحور سرمایه دار قرار داده است، لازمه اش نیروی کار ارزانی است که به کمترین دستمزد و کمترین مزایا تن دهد. لازمه اش وجود لشکر بیکاری است تا همچون شمشیر داموکلس مداوما بالای سر کارگر شاغل قرار دهد. لازمه اش گرسنگی است که کارگران به چیزی جز سیر کردن شکم خود و خانواده فکر نکنند. لازمه اش آن شرایط برده واری است که کمترین فرصت برای کسب آگاهی و کمترین فرصت برای ایجاد اتحاد و تشکل وجود داشته باشد. وجود جوامع فقرزده و بیکار و بیمار زده و کرونا زده و گرسنه در آغاز قرن بیست و یکم و عصر انفورماتیک و دوره فراوانی و اوج ابتکار انسان، زاده منفعت زمینی نظم وارونه سرمایه در همین عصر مدرن است. بر خلاف اندرزهای اخلاقی خیلی ها تحمیل فقر و گرسنگی و بیکاری و بیماری و بی بضاعتی به دهها میلیون انسان کارگر از اخلاق بد سرمایه داران و از ندانم کاری این و آن دولت و یا از بحران این دوره و آن دوره و از تحریم و … درنمی آید، بلکه جزو تار و پود و هویت استثمارگرانه نظم وارونه و ضد انسانی کاپیتالیستی و از ضروریات تداوم حیات انگل وار آن است. همه دولتهای حاکم در جهان امروز و جمهوری اسلامی خود حافظ این مناسبات و مجری نظم گندیده سرمایه داری هستند. به قول مارکس “دولتها کمیته اجرایی سرمایه دارانند” و این گفته تیزبینانه را در فرمت تحمیل حاکمیت دولتهای بورژوایی ضد کارگر و ضدانسان در همه کشورهای جهان معاصر بر طبقه کارگر و مردم محروم با تلخی تجربه میکنیم. در همه کشورها سرمایه داران قدرت خود را در قالب دولت سازمان داده اند تا همین مناسبات را حفظ کنند.
علیه این مناسبات، علیه کار مزدی و سود ورزی نجومی نظم ضد انسانی سرمایه و دولتهایش باید به میدان آمد و شورید. برای اینکار معجزه ای در کار نیست، جز آگاهی و اتحاد و تشکل کارگران و مردم تحت ستم برای ساقط کردن نظم ضد انسانی سرمایه. برای پایان دادن به نظم موجود، برای پایان دادن به فقر و بیکاری و بیماری و گرسنگی و جنگ و تروریسم، طبقه کارگر به عنوان نیروی نجات دهنده جامعه باید به میدان بیاید. هیچ نیروی نجات دهنده غیبی برای نجات کارگران و جامعه وجود ندارد. در جامعه ایران، آگاهی و اتحاد و تشکل و مجامع عمومی کارگران و اداره شورایی در هر کارخانه و کارگاه و موسسه کارگری و محله و شهر، اتحاد و همبستگی و همسرنوشتی کارگران شاغل و بیکار، اتحاد و همبستگی با اقشار تحت استثمار و ستم دیده جامعه اجزای یک حرکت آگاهانه کارگری است که در اول مه باید مبنای آن را محکم کنیم.
طبقه سرمایه دار برای حفظ منافع خود در مقابل طبقه ما به انواع شیوه خود را سازمان داده است. طبقه کارگر نیز با آگاهی بر منافع امروز و فردای خود باید خود را سازمان دهد. طبقه ما حول حزب کمونیستی پیشرو خود باید گرد آید. باید سازمانهای توده ای خود را بسازد. باید مجامع عمومی و شوراهای خود را سازمان دهد. لازمست به فکر سرنگونی سرمایه و دولتهایش و تصرف قدرت و ایجاد حکومت کارگری باشد. ایجاد جامعه ای به دور از کار مزدی و استثمار انسان به دست انسان و به دور از فقر و گرسنگی و بیکاری و بیماری و جنگ و تروریسم و ناامنی و زشتی های امروز جامعه بشری ممکن است. طبقه کارگر رسالت تحقق این امر انسانی را به عهده دارد. در روز اول مه بر اتحاد و همبستگی طبقاتی مان در راستای این رسالت تاریخی پای میفشاریم.
و بالاخره به عنوان حرکت عاجل در ایران، در اول مه امسال اعلام میکنیم که اتحاد و تشکل و مبارزه ما و خواسته های روشن ما میتواند راهگشای پایان دادن به فقر و گرانی و گرسنگی و بیکاری و بیماری و تلاش برای خلاصی از اثرات بازمانده فجایع ویروس کرونا و تامین سلامتی باشد. اتحاد مبارزاتی ما میتواند دولت را موظف به تامین معیشت و سلامت شهروندان کند. اتحاد وسیع نیروی طبقه کارگر و اردوی کار، همگامی محکم جنبش کارگری با جنبش فرهنگیان و معلمان، جنبش رهایی زنان، بازنشستگان و پرستاران، و نسل جوان و دانشجویان و صف میلیونی اعتراض انسان کارکن و تحت فشار جامعه اهرم قدرتمند پیشروی ما در مبارزات جاری علیه وضع غیرقابل تحمل کنونی است. به علاوه نپذیرفتن حداقل دستمزد تعیین شده جمهوری اسلامی و افزایش دستمزدها در سطح تامین کامل هزینه زندگی شایسته یک خانواده کارگری، بیمه بیکاری مکفی برای همه بیکاران، تامین مسکن مناسب برای شهروندان جامعه، تامین رایگان طب و آموزش و وسایل حمل و نقل و بسیاری اقدامات ممکن دیگر جزو مطالبات فوری کارگران در اول مه امسال است.
در اول مه امسال ما کارگران در ایران به مثابه بخشی از طبقه کارگر جهان نفرت و اعتراض خود را علیه جنگ قطبهای کاپیتالیستی بزرگ و دولتهای ارتجاعی مستقیما درگیر آن اعلام میکنیم. علیه بانیان آن از یک طرف هیئت حاکمه امپریالیست روسیه آغازگر این جنگ ویرانگر و متحدانش و در طرف مقابل امپریالیسم آمریکا و متحدان اروپایی و ناتویی آتش بیارمعرکه، و دولت جنگ طلب و ارتجاعی اوکراین کیفرخواست خود را اعلام میکنیم. با کارگران و مردم تحت فشار روسیه و اوکراین اعلام همدردی و همبستگی میکنیم. کارگران و مردم روسیه و اوکراین نباید به گوشت دم توپ این جنگ ویرانگر تبدیل شوند. ما با صدای بلند خواهان توقف فوری این جنگ ضد انسانی در اوکراین هستیم.
***