صرفنظر از اینکه تاکنون بخش آگاه طبقۀ کارگر و اغلب احزاب و تشکل‌های سیاسی طرفدار طبقۀ کارگر جشن اول ماه مه را همه ساله با تجمع در میادین و خیابان‌های شهرها و سر دادن شعارهای سیاسی- اجتماعی برگزار می‌کنند، اما در طول سه دهۀ پس از نابودی بلوک سوسیالیستی «شرق»، نه تنها به هیچ موفقیت ملموسی دست نیافته‌اند، حتی در اثر تشدید فشارهای امنیتی، سیاسی و پلیسی، بسیاری از حقوق و دستآوردهای دهه‌ها و سده‌های گذشته مانند قرارداد جمعی را نیز از دست داده و اکثراً به کارگران روزمزد و پریکاریته تبدیل شده‌اند.
به این ترتیب، برای فروشندگان نیروی کار نه تنها جایی برای عقب‌نشینی، حتی برای ایستادن و توقف نیز باقی نمانده است. پشت سر، ورطۀ تحقیر و بی‌حقوقی و نابودی است و پیش رو، میدان وسیع مبارزه برای آزادی و عدالت اجتماعی! اکنون دیگر مسئلۀ بود و نبود مطرح است و زمان انتخاب!
اکنون زمان، زمان عمل است و طبقۀ کارگر و سایر اقشار استثمارشوندۀ جامعه برای پیشروی و پیروزی در این میدان نبرد طبقاتی و نقطۀ پایان گذاشتن به خودسری‌ها، زورگویی‌ها و مظالم بی‌حد و حصر استثمارگران، هیچ راه و چارۀ دیگری جز سازمانیابی در تشکل‌های صنفی و حزب سیاسی خود ندارند.
پیروز باد رزم طبقاتی متحدانۀ کارگران و زحمتکشان جهان!
https://eb1384.wordpress.com/2022/04/30/
١٠ اردیبهشت- ثور ١۴٠١