بحث بر سر میزان حداقل دستمزد برای سال آتی همچنان داغ است. شورای عالی کار مثل هر سال بر سر این موضوع و از بالای سر کارگران ودر پشت درهای بسته مشغول رایزنی هایش است. در همین راستا در آخرین نشست خود نرخ سبد معیشت کارگران را رقمی در حدود ۹ میلیون تعیین کردند. این موضوع با موجی از اعتراض در میان کارگران روبرو شده و کارگران کل این بساط بردگی را به چاش کشیده اند.
اما یک نکته مهم اینست که امسال وضعیت نسبت به هر سال متفاوت است. از جمله اقتصاد ورشکسته جمهوری اسلامی از یکسو و به میدان آمدن اجتماعی جنبش های اعتراضی در سطح جامعه در دفاع از زندگی و معیشت خود از سوی دیگر و نیز فضای انفجاری علیه گرانی و فقر در کل جامعه امسال جمهوری اسلامی را در مخمصه بدی بر سر این تصمیم گیری قرار داده است. یک تلاش جمهوری اسلامی در این میان پر کردن صندوق خالی اش از جیب مردم است و لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ نیز راه گذری موقتی از این وضعیت با تشدید تعرض به معیشت کل جامعه است. از همین رو امسال مبارزه برای خواست افزایش دستمزدها با مبارزه علیه لایحه بودجه ریاضتی حکومت گره خورده است. در همین راستا بود که در اولین مظنه کردن ها داریوش ابوحمزه معاون وزیر کار با وقاهت تمام خط فقر را ۴ میلیون اعلام کردند و بعد هم همه بحث های حکومتیان حول شاخص قرار دادن خط فقر برای تعیین حداقل دستمزدها می چرخید. اما این خود موجی از اعتراض را بدنبال داشت. بدین ترتیب فشار جنبش کارگری و تاکید بر اینکه یک شاخص تعیین میزان حداقل دستمزدها باید تناسب آن با نرخ سبد معیشتی کارگری برای یک خانواده ۴ نفره باشد، حکومتیان را وادار به تصمیم گیری بر سر نرخ سبد معیشت کارگران کرد و رقمی در حدود ۹ میلیون که هیچ ربطی به نرخ واقعی هزینه های معیشتی ندارد را بیرون دادند. اما کارگران به اعتراض برخاسته و با گفتن اینکه که ما برده نیستیم که از بالای سرمان در مورد نرخ مزدمان تصمیم گیری شود، بر دو نکته تاکید دارند. یکی اینکه تعیین سبد هزینه و بدنبال آن میزان حداقل دستمزد توسط شورای عالی کار که به هیچوجه آنها را نمایندگی نمیکند را به رسمیت نمی شناسند و قبول ندارند. دوم اینکه چگونه است که دو سال قبل و در نزاعهای خود از خط فقر ۱۲ میلیونی صحبت کردند و امسال علیرغم افزایش سرسام آور قیمت ها و بالا رفتن نرخ تورم و علیرغم هشدار دادن هایشان به اینکه با حذف ارز ۴۲۰۰ تومان در لایحه بودجه، جامعه دچار شوک تورمی خواهد شد، نرخ سبد معیشتی کارگران را ۹ میلیون رقم زده اند. حرف کارگران امسال این است که با توجه به رشد تورم حداقل دستمزدها باید بالای ۱۶ میلیون باشد. از جمله شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت بر اینکه مزد هیچ کارگر و مزد بگیری نباید از این کمتر باشد تاکید کرده است. این شورا همچنین در بیانیه خود همه بخش های کارگری را حول این خواست و جنبشی سراسری در دفاع از معیشت و زندگی خود فراخوانده است. باید وسیعا به این جنبش پیوست. باید با اعتراضاتی سراسری در برابر لایحه ریاضتی دولت و تعرضات آن به معیشت کل جامعه ایستاد. بعلاوه باید بر خواستهای سراسری ای چون درمان و تحصیل رایگان و داشتن حق مسکن برای همه جامعه تاکید کرد. نکته مهم اینجاست که هم اکنون در دفاع از زندگی و معیشت و برای داشتن یک زندگی انسانی جنبشی قدرتمند وجود دارد که اجتماعی است و با قدرت به جلو میرود . معلمان، بازنشستگان و پرستاران نیروی عظیم میدانی آن هستند و این جنبش ۹۹ درصدی های جامعه است. باید وسیعا به این اعتراضات پیوست. باید به کل این بساط فقر و توحش و بردگی پایان داد.