کارگران فولاد اهواز بار دیگر با اتحاد و همبستگی، متکی به خرد جمعی و آگاهی و خواسته های برحق، با اعتصاب و کشاندن اعتراض به میان مردم و خیابان و با تکیه بر سابقه و پیشینه درخشان مبارزات سالهای اخیرشان، سرها را به طرف خود برگردانده اند. خواست محوری تامین معیشت شایسته زندگی انسانی نه تنها خواست کارگران، بلکه خواست اکثریت عظیم دهها میلیونی انسانهای اسیر دست زندگی زیر خط فقر تحمیل شده توسط سرمایه داری حاکم و جمهوری اسلامی است. این درد مشترک و فصل مشترک کلیه اعتراضات جاری بخشهای تحت فشار معیشتی و معترض جامعه است. اعتصاب و اعتراض کارگران فولاد توش و توان و قدرت بالایی به جنبش کارگری و فراتر از آن به کل جنبش اعتراضی و حق طلبانه جاری در جامعه می بخشد. به ویژه حرکت کارگران فولاد درست در هفته ای به صحنه میاید، که در آغاز هفته، تجمعات اعتراضی بازنشستگان و در پایان هفته، فراخوان مجدد فرهنگیان و معلمان به اجتماعات اعتراضی در سراسر کشور را در سی ام بهمن پیش رو داریم. حضور مبارزاتی کارگران فولاد و دیگر اعتراضات مراکز کارگری در همین روزها و همزمان با اعتراضات معلمان و بازنشستگان در هفته جاری برای تامین معیشت و زندگی بهتر، این فراخوان را برجسته میکند، که دوره متحد و همگام شدن جنبش اعتراض کارگری و توده ای در سراسر کشور برای تحقق خواسته های برحق مشترک و برای تعیین تکلیف جدی با جمهوری اسلامی است. این همبستگی و همگامی در وهله اول از کانال دست در دست هم گذاشتن رهبران و فعالین مبارزات کارگری و توده ای و در این مورد مشخص از طریق هم جهت و همگام شدن رهبران و فعالین کارگری فولاد و دیگر مراکز کارگری و فعالین معلمان و بازنشستگان و دیگر بخشهای مبارزه حق طلبانه رادیکال میگذرد. این اقدام بسیار ضروری است که هم اکنون در مقابل همه فعالین دلسوز جنبش کارگری و جنبش معلمان و بازنشستگان و دیگر جنبشهای اجتماعی رادیکال قرار دارد.
