بمناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲
روزی سخت و طولانی برای جمهوری اسلامی!
بیش از صد و سی سال است که روز جهانی کارگر، اول ماه مه الهام‌بخش مبارزه و تلاش برای زندگی بهتر، آزادی و رهایی بشر بوده است. در ایران، مبارزات کارگران بمناسبت روز جهانی کارگر همواره مایه امید جامعه و نگرانی و وحشت سرمایه‌داران و دولتهایشان، بویژه جمهوری اسلامی بوده است. امسال اول مه اما میتواند جایگاه سیاسی و اجتماعی به مراتب مهمتری بیابد. چرا که در دل یک انقلاب عظیم و بی نظیر فرا میرسد که جهان در ستایش آن بپاخاسته است. اول مه امسال میتواند از یکسو فرصتی برای گسترش هرچه بیشتر مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی و به پیش راندن انقلاب زن زندگی آزادی باشد، و از سوی دیگر به قدرتمندتر شدن صف اتحاد و همبستگی طبقه کارگر و کسب آمادگی بیشتر برای رهایی خود و جامعه منجر شود.
جلوه‌هایی از این حقیقت شورانگیز هم اکنون در برابر چشمان ما جریان دارد. چند روز است که چشم‌ها به اعتصاب گسترده کارگران پیمانی نفت دوخته شده و نفس‌ها در سینه حبس است که کی کارگران دیگر بخش‌های نفت و همینطور فولاد و ماشین‌سازی‌ها و هفت‌تپه و پرستاران و معلمان و دانشجویان و غیره به اعتصابات سراسری می‌پیوندند. معلمان بطور روزمره در تلاش و کوشش‌اند تا جامعه را علیه جنایت جمهوری اسلامی علیه بشریت، یعنی حمله شیمیایی به دختران و پسران دانش‌آموز، بسیج و سازماندهی کنند. بازنشستگان در شهرهای مختلف پرچم همیشه در حال اهتزازشان علیه بردگی و برای معیشت و منزلت را با حرارتی دوچندان می‌چرخانند. مبارزات گسترده و میلیونی که اکنون علیه حجاب در جریان است نیز میتواند در اول مه گسترده‌تر شود و گرامیداشت روز جهانی کارگر میتواند فرصت دیگری برای بی حجابی سراسری زنان قهرمان ایران شود. بخش‌های مختلف طبقه کارگر، اعم از کارگر نفت و هفت‌تپه و فولاد تا معلمان و بازنشستگان و پرستاران و غیره، همه نقش فعال و تعیین‌کننده در شکل دادن به انقلاب زن زندگی آزادی و تعمیق و پیشروی آن داشته‌اند. هم اکنون در مقابل منشورها و پلاتفرم‌های شکست خورده راست برای مهار انقلاب زن زندگی آزادی و حفظ اساس دیکتاتوری و سرکوب و تبعیض، این منشور بشدت آزادیخواهانه و رادیکال ۲۰ تشکل کارگری و مدنی و همینطور منشور مطالبات پیشرو زنان است که بعنوان مانیفست انقلاب زن زندگی آزادی بیش از پیش مورد توجه جامعه قرار میگیرد.
اول ماه مه ۲۰۳۳، ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، فرصتی است تا کل جامعه حول پرچم رهایی‌بخش طبقه کارگر متحد شود و حلقه محاصره را علیه جمهوری اسلامی جنایتکار بیش از پیش تنگ‌تر کند. این روزی برای پیشروی‌های بیشتر انقلاب زن زندگی آزادی است. حزب کمونیست کارگری دست همه کوشندگان و سازندگان اول مه را به گرمی میفشارد و بویژه نسل جوان را فرامیخواند تا فعالانه تر از همیشه به صف اول مه بپیوندند و این روز را به روزی بسیار سخت و طولانی برای جمهوری اسلامی تبدیل کنند.
زنده باد اول مه!
سرنگون باد جمهوری اسلامی!
پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی!
حزب کمونیست کارگری ایران
۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ۲۵ آوریل ۲۰۲۳