پیروز باد اعتصاب کارگران!
در آستانه اول ماه مه،روز جهانی کارگر، شاهد موج بزرگی از اعتصاب در تعداد زیادی از کارحانجات کشور هستیم. این اعتصابات نشان می دهند که با توجه به شدت وخامت اوضاع معیشت و کار طبقه کارگر، امسال کارگران قصد دارند روز جهانی خود را با خواباندن تولید و سر دادن فریاد علیه برده داری نوین جشن بگیرند.
با تشدید فقر و بیکاری و گرانی و تورم فاجعه بار، تقریبا از اول اردیبهشت کارگران پروژه ای صنایع نفت، پتروشیمی، گاز، مس و فولاد و معادن به استقبال روز جهانی خود رفته و دست از کار کشیدند. به دنبال آن، هر روز که می گذرد کارگران شرکت های بیشتری به این اعتصاب یا “کمپین۱۴۰۲” می پیوندند. امروز که یک هفته از این اعتصابات می گذرد نزدیک به ۱۰۵ شرکت به اعتصاب پیوسته اند.
خواست اصلی بیشتر کارگران اعتصابی افزایش ۷۹ درصدی حقوق و ۲۰ روز کار و ده روز استراحت می باشد. البته خواست اخیر در مبارزات سال‌های گذشته تا حدودی کسب شده بود اما کارفرما ها در شرکتهائی تن به آن ندادند و در جاهائی هم به تدریج آن را رعایت نکرده و از عملی شدنش جلوگیری کردند. البته این خواست ها اگر چه در میان مطالبات کارگران شرکت های مختلف عمومیت دارد ولی مطالبات همه کارگران اعتصابی را شامل نمی شود. دریافت حقوق بطور مرتب نیز از خواست های اصلی کارگران است. همچنین پرداخت به موقع حق بیمه که عدم پرداخت آن در عمل مشکلات زیادی برای کارگران ایجاد می کند و همچنین ارتقاء کیفیت خوراک، بالا بردن سطح بهداشت خوابگاه‌ها و سرویس‌های بهداشتی و غیره همگی جزء مطالباتی هستند که کارگران مبارز برای تحقق آنها دست به اعتصاب زده اند. یکی دیگر از مطالبات کارگران لغو اخذ تعهد نامه از کارگران برای جلوگیری از شکایات و اعتراضات آنها به مراجع قانونی از سوی کارفرما می باشد. این مطالبه خود گوشه کوچکی از شرایط برده واری که سرمایه داران تحت حاکمیت سیاه رژیم جمهوری اسلامی برای کارگران بوجود آورده اند را نشان می دهد.
اعتصابات اخیر اولین بار در ۲۲ فروردین توسط کارگران پروژه ای جوشکاری در پتروشیمی سلمان فارسی سربندر شروع شد. اما از اول اردیبهشت عملا گسترش یافت و کارگران صنایع نفت و گاز و پتروشیمی به اعتصاب پیوستند. بعد از آن شاهد شروع اعتصاب در کیان عسلویه، فولاد آلیاژ یزد، پتروشیمی سلمان فارسی در ماهشهر، پتروشیمی آپادانا در عسلویه، معدن مس درالو کرمان، شرکت ماشین‌سازی ویژه سیرجان، شرکت جهان پارس و کارون گستر مس سرچشمه و غیره بودیم.
اعتصاب سراسری کارگران مبارز و جان به لب رسیده ایران که در شرایط سلطه یک دیکتاتوری شدیداً قهرآمیز و بگیر و ببند های وحشیانه این رژیم کارگر ستیز برپا شده است، به روشنی نشان می دهد که جمهوری اسلامی به مثابه رژیم حافظ سرمایه داران چه شرایط فلاکت باری برای کارگران به وجود آورده است و در همان حال کارگران از چه روحیه مبارزه جوئی برخوردارند که در چنین شرایطی باز هم به اعتراض برخاسته و دست به مبارزه علیه سرمایه داران زده اند.
باید توجه داشت که خواست افزایش ۷۹ درصدی دستمزد از طرف کارگران بیانگر آن است که هیچ کارگری با حداقل دستمزد تعیین شده اخیر از سوی نهاد دولتی شورای عالی کار توافقی ندارد. این نهاد ضد کارگری دولت رئیسی در شرایط افزایش روزمره قیمتها و تورم سرسام آور، امسال حداقل دستمزد را تنها ۲۷ در صد افزایش داد که حتی زندگی پانزده روز کارگران را هم تامین نمی کند.
چریکهای فدائی خلق ایران ضمن حمایت از اعتصابات سراسری کارگران و شادباش روز جهانی کارگر به همه کارگران تحت ستم و مبارز ایران امیدوارند که این اعتصابات هر چه بیشتر گسترش یافته و به کارگران امکان دهد با قدرت اتحاد خود به مطالبات خود دست یابند. کارگران ما به خوبی می دانند که یوغ اسارت آنها تنها با سرنگونی جمهوری اسلامی و نظم ظالمانه سرمایه داری حاکم که این رژیم با دار و شکنجه از آن حفاظت می کند از گردن آنها برداشته خواهد شد. به امید آن روز که دیر یا زود فرا خواهد رسید.
پیروز باد مبارزات کارگران!
نابود باد رژیم وابسته به امپریالیسم و کارگر ستیز جمهوری اسلامی!
چریکهای فدائی خلق ایران
۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ برابر با ۲۷ آپریل ۲۰۲۳