گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگر
روز جهانی کارگر بر همه کارگران و زحمتکشان و همچنین بر تمامی مبارزین راستین سوسیالیست و کمونیست گرامی باد!
اول ماه مه امسال را در حالی پاس خواهیم داشت که دست آوردهای کارگری از جمله امنیت شغلی و تشکلات کارگری از طرف سرمایه جهانی و منطقه‌ای به غارت می روند. سرمایه های بزرگ از طریق کارتلهای مالی و صنعتی بدنبال ماجراجویی های جنگی جدیدی هستند تا هم از طریق ویرانی شهرها و هم از طریق فروش اسلحه سودهای هنگفتی را به جیب بزنند. جنگ را از طریق جریحه دار ساختن احساسات مذهبی- ملی بر توده ها تحمیل کنند. مردم کارگر و زحمتکش کشورها را علیه یکدیگر بشورانند و مقاصد پلید و شوم خود را بر گرده مردم فقیر استوار سازند. دو سال از جنگ سرمایه الیگارشی های روسیه و سرمایه نظامی غرب می گذرد و در این مدت مردم فقیر اوکراین در معرض شدید ترین لطمات قرار داشتند و این در حالی است که در غرب نیز هزینه جنگ را از طریق مالیات ها و بهره های بانکی بالا به بهانه دشمن ستیزی بر مردم زحمت کش اروپا تحمیل کرده اند. به بهانه جنگ زرادخانه جنگی را مصرف و تکنیک و سلاح های جدیدی را به آزمایش گذاشتند تا بازار جدیدی برای فروش اسلحه بدست آورند. در کشور ما ایران نیز نوعی از این تئاتر و مضحکه جنگی ادامه دارد و هزینه جنگ از طریق تورم و دستمزدهای پایین بر کارگران و زحمت کشان تحمیل می شود و خود عوامل رژیم در اوج رفاه و آسایش به سر می برند. رژیم سرمایه داری- تئوکراتیک ایران دشمن سرسخت طبقه کارگر است. طبقه حاکمه در ایران از طریق محدود ساختن آزادی های بنیادین اجتماعی برای اکثریت آحاد جامعه از جمله زنان و کودکان به سرکوب ادامه می دهد. این رژیم ارتجاعی با انکار هرگونه آزادی برای کارگران و مخالفت بی حد و حصر با هرگونه تشکلیابی مستقل کارگری، مبارزه برای بهبود معیشتی کارگران مقابله کرده و فعالین کارگری را ارعاب، سرکوب و زندانی می کند. کارگران ایران فاقد امنیت شغلی، جانی و معیشتی هستند. فقر در جامعه ایران بی داد می کند. تورم و گرانی دهها میلیون نفر از کارگران و شهروندان ایرانی را در گرداب فلاکت فرو برده است.
کار و مسکن به بزرگترین معضل اجتماعی تبدیل شده است و اعدام تبدیل به بزرگترین تفریح حاکمان و قضات حاکمه اسلامی شده است. تنها راه برون رفت از وضعیت موجود سازماندهی کارگری و بدست گرفتن ماشین دولتی از طرف کارگران می باشد. بدون آلترناتیو کارگری امکان اصلاح جامعه وجود ندارد و آن سازماندهی اجتماعی که از بطن جامعه و بدست اقشار تهی دست طراحی واجرا نشده باشد هرگز برای اکثریت جامعه موثر واقع نخواهد شد.
کارگران و زحمتکشان برای ساختن آینده خود و فرزندان خود این رژیم سرمایه داری-ارتجاعی را بزیر بکشیم و یک دنیای نوین و پویا بدور از جنگ، نا عدالتی، استثمار و بی خانمانی و بیکاری را بنا نهیم.
–
نان- کار – آزادی!
پیش بسوی تشکل مستقل و سراسری کارگران در ایران!
زنده باد اول ماه!
سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی ایران!
شورای دفاع از جنبش کارگری در ایران گوتنبرگ /سوئد
اردیبهشت ۱۴۰۳