رضا شهابی برای دومین شب پی در پی به دلیل درد کمر و گرفتگی رگ سیاتیک به بهداری زندان اوین منتقل شد.
۱۳ خرداد ۱۴۰۳: کارگر زندانی رضا شهابی دومین شب پی در پی به دلیل درد کمر و گرفتگی رگ سیاتیک به بهداری زندان اوین منتقل شد و سپس با تزریق آمپول مسکن و قرص گاباپنتین به بند بازگردانده شد. دکتر بهداری از اعزام به بیمارستان و گرفتن عکس ام ار ای خودداری می کند و می گوید با آمپول و استراحت مطلق خوب می شود در حالی که شهابی نمی تواند تکان بخورد و حتی سرویس بهداشتی و کارهای اولیه خودش را انجام دهد. رضا شهابی دوشب قبل در وضعیتی بود که کمر و پای راستش قفل کرده بود و دیگر نمی توانست در سرویس بهداشتی بلند شود که با فریاد های بلندش دیگر زندانیان سالن به کمکش رفتند و او را به اتاق منتقل کردند و سپس چند نفر از همبندان با برانکارد او را به بهداری منتقل کردند، اما اینبار هم بدون اینکه پزشک بالای سرش برود پرستار زندان آمپول مسکن به او تزریق کرد؛ پس از چند دقیقه در حال دراز کش روی تخت و کمی کاهش درد با ویلچر با کمک همبندان و پاسیاران دوباره به بند منتقل شد، در صورتی در شرایطی بود که باید دکتر حضور پیدا می کرد و او را به بیمارستان اعزام و سریعا ام ار ای می شد.
رضا شهابی دچار درد شدید در ناحیه راست کمر و ران و ساق پا و گزگز انگشتان پا و بی حسی پای راست می باشد. بارها به دلیل درد شدید کمر و گردن از دکتر جراح برای شهابی نوبت گرفته شده است ولی متاسفانه هر با به دلیل عدم پوشیدن لباس زندان ممانعت کرده اند، در حالی که بعضی از زندانیان خاص همیشه و بطور مداوم بدون لباس زندان به بیمارستان اعزام می شوند.
رضا شهابی اعلام‌کرده است که با توجه به وخیم‌تر شدن وضعیت جسمی اش اگر از درمان و اعزام او به بیمارستان جلوگیری به عمل آید اعتراض خود را به اشکال لازم نشان خواهم داد.
بارها گفته ایم که با توجه به وضعیتی که رضا شهابی در حاضر دارد نیاز به درمان او در خارج از زندان اضطراری می باشد. شهابی بارها در خواست مرخصی برای درمان به دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی آقای نیری داده است اما پاسخی دریافت نکرده است؛ او همچنین درخواست مرخصی به شورای طبقه بندی زندان داده بود که با آن‌درخواست نیز مخالفت شده است.
اعزام زندانیان بیمار در هنگام اعزام و بستری در بیمارستان با دست بند و پا بند یک شرایط رعب و وحشت توسط پاسیاران و سربازان مراقب در فضای بیمارستان ایجاد می کند که هم در میان پرسنل درمان استرس و وضعت رعب و وحشت ایحاد می شود و موجب میگردد که نتوانند به راحتی و با آرامش با زندانی بیمار صحبت کنند و هم به خود زندانی استرس بیش از پیش وارد می شود. در عین‌حال، برای باز کردن دست بند و پا بند جهت معاینه و غذا خوردن و سرویس بهداشتی، زندانیان مجبورند که مرتب با پاسیار و سربازان مراقب درگیر شوند که همه این‌موارد باعث تشدید بیماری و روند بهبودی طولانی تر می گردند.
برای جلوگیری از صدمات جبران ناپذیر بیشتر به وضعیت سلامتی رضا شهابی، بایستی فورا به وی مرخصی پزشکی داده شود تا در شرایط مناسب جراحی شده و بعد از جراحی بتواند دوران نقاهت را در فضایی خارج از زندان جبران نماید.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه بار دیگر خواستار پایان دادن به این روند غیر انسانی و آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی و اعزام به وی به بیمارستان در شرایط مناسب، و بدون الزام به پوشیدن لباس زندان، و همچنین خواستار آزادی بی قید و شرط دیگر اعضای زندانی سندیکا، داود رضوی، حسن سعیدی، و سایر فعالین کارگری، معلمی و مدنی می باشد.
به امید برقراری کامل عدالت در ایران و جهان.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۳ خرداد ۱۴۰۳