جنبش رهایی بخش زن و اول ماه مه

جنبش رهایی بخش زن و اول ماه مه روز جهانی کارگر

پاسخ شیرین شمس به یک سوال

کارگر کمونیست: در سالهای اخیر بیش از هروقت پیوستگی جنبش کارگری و جنبش نوین زن را شاهد بودیم ایم. این پیوستگی در روز جهانی کارگر چگونه می تواند انعکاس پیدا کند؟

شیرین شمس: در سالهای اخیر کارگران و معلمان به عنوان نیروهای فعال در امر مبارزه علیه وضع موجود، پرچم رهایی زن را بیش از پیش بدست گرفته و به خوبی در هم تنیدگی با جنبش رهایی بخش زن را نشان داده اند.

بیانیه هایی که اعتراض به جنس دوم بودن، قوانین تبعیض و توهین و تحقیر آمیز علیه زنان از جمله حجاب اجباری، و هرگونه تبعیض و جداسازی جنسیتی،‌ در آن مشهود بوده و همچنین خواسته هایی همچون لغو حجاب اجباری، برابری کامل و بی قید و شرط زن و مرد در تمامی عرصه ها و رفع هرگونه تبعیض جنسیتی در محل زندگی و کار و تحصیل، ضرورت ایجاد فضای امن و سالم بدون هرگونه خشونت و آزار جنسی زنان در محیط کار و تحصیل و زندگی برای زنان، پایان دادن به ازدواج کودکان (کودک همسری)، لغو قوانین زن ستیزانه که منجر به افزایش زن کشی و قتلهای ناموسی از جمله مونا حیدری شده، حق تشکل یابی و برگزاری تجمع در دفاع از مطالبات زنان، از مواردی برجسته در بیانیه ها و سخنرانی های فعالین جنبش کارگری و معلمان بوده است که نشان میدهد، خواسته و مطالبات جنبش نوین رهایی زن، به درستی در جنبش کارگری اعلام شده است.

امسال در آستانه اول ماه مه؛ روز جهانی کارگر، شاهد اعتراضات وسیعی در جنبش رهایی بخش زن بودیم، در خلال تعطیلات نوروز ۱۴۰۱ فریاد “ما اعتراض داریم” توسط زنان به همراهی مردان، پشت درهای بسته استادیوم رضا در مشهد که بازی ایران و لبنان برگزار میشد، و خشونت نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی با پاشیدن اسپری فلفل به صورت زنان معترض، نشانه ای از این بود که از ابتدای سال،‌ جنبش رهایی بخش زن مطالبات خود را با تمام قوا به کف خیابان آورده است. همچنین در روزهای ابتدایی شروع سال ۱۴۰۱، بیانیه زنان سینماگر علیه چرخه خشونت و آزار و تجاوز جنسی سیستماتیک در کار سینما که با ۳۰۰ زن سینماگر آغاز شد و در فاصله کوتاهی به ۸۰۰ نفر رسید، یک نقطه عطف دیگر در جنبش زنان بود.

همین دو نمونه نشان میدهد که اول ماه مه روز جهانی کارگر امسال، می تواند  در کنار بالا بردن پرچم اعتراض کارگران علیه حکومت سرمایه داری دزد سالار و مافیایی، پرچم اعتراض زنان علیه حکومتی که بنیان های آن بر زن ستیزی و متوحش ترین ایدئولوژی تاریخ بشریت بنا شده است، نیز بیش از پیش، بالا برده شود. صدای اعتراض زنان و مطالبات پیشرو و سکولار زنان لازم است امسال با قدرت و شدت بیشتری در بیانیه های تشکل ها، در تجمعات و هرگونه اقدامات میدانی، در سخنرانی ها، روی بنرها و پلاکاردهای مربوط به اول ماه مه، بیان شود.

روز جهانی کارگر روز اعتراض سراسری به هرگونه تبعیض از جمله تبعیض جنسیتی و بی حقوقی و خشونتهای سازماندهی شده قانونی و دولتی و قضایی و در یک کلام زن ستیزی سیستماتیک حکومتی علیه زنان است.

گرامی باد روز جهانی کارگر

سرنگون باد جمهوری اسلامی